ΑΝ (Κίπλινγ)

Αν μπορείς στον κόσμο τούτο
να περιφρονείς τον πλούτο
κι αν οι έπαινοι τριγύρω
δε σου αλλάζουν το μυαλό…
Αν μπορείς στην τρικυμία
να κρατήσεις ψυχραιμία
κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου
ν’ απαντάς με το καλό…
Αν μπορείς με μιας να δώσεις
κάθε τι που ‘χεις κερδίσει
στην καταστροφή ν’ αντέξεις
και να βρεις μία νέα λύση…
Αν μπορείς να πειθαρχήσεις
σώμα, πνεύμα και καρδιά,
αν μπορείς όταν σε θίγουν
να κρατάς σιωπή βαθιά…
Αν μπορείς στην καταιγίδα
να’ χεις πάντα την ελπίδα
κι αν μπορείς να συνεχίσεις
κι όταν σ’ έχουν αδικήσει…
Αν μπορέσεις τ’ όνειρό σου
να μη γίνει ο χαλασμός σου
κι αν αγάπη συ προσφέρεις
σ’ όσους σε έχουνε μισήσει…
Αν μπορείς να μείνεις ίδιος
στη χαρά μα και στη λύπη
κι αν η πίστη στο εγώ σου
μπρος σε τίποτα δε σβήνει…
Αν μιλώντας με τα πλήθη
τη συνείδηση δε χάνεις
κι αν μπορέσεις να πιστέψεις
πως μία μέρα θα πεθάνεις…
Αν ποτέ δε σε ζαλίσει
του θριάμβου το κρασί,
κι αν σε ψέματα των άλλων
δε λες ψέματα και συ…
Αν μπορείς με ψυχραιμία
δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια
να τ’ ακούς παραλλαγμένα…
Αν μπορείς κάθε στιγμή σου
να’ ναι μία δημιουργία
και ποτέ σου να μη δείχνεις
τεμπελιά και αδιαφορία…
Αν οι φίλοι κι οι εχθροί σου
δεν μπορούν να σε πληγώσουν
κι αν οι σχέσεις με μεγάλους
τα μυαλά δε σου φουσκώσουν…
Αν τους γύρω λογαριάζεις
μα κανένα χωριστά,
κι αν μπορέσεις να κρατήσεις
και τα ξένα μυστικά…
Ε… παιδί μου, μ’ όλα αυτά
θα μπορέσεις να τη ζήσεις
όπως πρέπει τη ζωή
θα’ σαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ σπουδαίος
και κυρίαρχος στη Γη!…