Υπάρχουν κάποιες φορές που θέλεις να μιλήσεις και να πεις τόσα πολλά πράγματα, που έχεις να εκφράσεις τόσα πολλά συναισθήματα. Αν όμως οι συνθήκες δεν το επιτρέψουν να τα εκφράσεις όλα αυτά τη συγκεκριμένη στιγμή που το θέλεις και το νιώθεις, τότε αλλάζουν όλα, ή μάλλον σωστότερα ΕΣΥ αλλάζεις.
Αλλάζουν οι συνθήκες και τα δεδομένα και τότε…. τότε απλά οι λέξεις που ήθελες να πεις δεν βρίσκουν αιτία για να αρθρωθούν, νιώθεις πως σου είναι πλέον αδιάφορο να πεις ή να εκφράσεις το οτιδήποτε. Τα έχεις σκεφτεί τόσες φορές…ίσως και να τα έχεις γράψει σε κάποιο τετράδιο. Έχουν χάσει την “αξία” τους, έχει μειωθεί δραματικά η σημασία τους. Απλά, γιατί δεν άδραξες τη στιγμή για να τα πεις, γιατί δείλιασες, γιατί το ανέβαλλες, χάθηκε η στιγμή, αλλάξανε τα δεδομένα, αλλάξανε τα πλάνα σου, άλλαξες ΕΣΥ!
Τώρα πια, μπορείς να ζήσεις χωρίς να σε “καίει” να τα πεις όλα αυτά. Τώρα πια θεωρείς και πιστεύεις πως είναι ανούσιο να πεις το οτιδήποτε, δεν σ΄ενδιαφέρει και δεν σε αφορά να πάρεις απαντήσεις στα ερωτήματά που είχες. Έχεις αλλάξει ΕΣΥ, έχεις προχωρήσει, έχεις κάνει ένα βήμα παραπέρα. Συνειδητοποίησες πως αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι το ΤΩΡΑ. Όχι τι έγινε πριν λίγο, χτες, πριν μέρες, πριν χρόνια. Το ΤΩΡΑ μετράει. Κάνεις τον απολογισμό σου και αξιολογείς τα τωρινά δεδομένα. Μετράς τις “απώλειες” τι έχασες, τι πήρες, τι είχες, τι κέρδισες, τι έχεις ΤΩΡΑ.
Οι “κακουχίες” σφυρηλάτησαν την ψυχή σου. Ευγνωμονείς όλους αυτούς που σε πλήγωσαν, γιατί χωρίς την βοήθειά τους, δεν θα ήσουν αυτό που είσαι σήμερα. Αν δεν τους είχες επιτρέψει να κατασπαράξουν την ψυχή σου, ίσως και να μην κατάφερνες ποτέ να βγεις από τη σκοτεινή ζώνη του λυκόφωτος- την συνεχόμενη αναβίωση του παρελθόντος, τις ατέρμονες συζητήσεις με τα κοντινά σου άτομα για τα ίδια πράγματα, τις αέναες αναλύσεις περιστατικών και συμπεριφορών.
Για να τελειώσει ο δρόμος των δακρύων, χρειάζεται να περάσεις μέσα από αυτόν, χρειάζεται να μουσκέψουν τα δάκρυά σου ακόμα και το μεδούλι από τα κόκκαλά σου. Όταν το σφουγγάρι είναι βρεγμένο, ολόκληρη η θάλασσα μπορεί να περάσει από πάνω του, χωρίς να καταφέρει να το γεμίσει με μια στάλα παραπάνω.
Από όλα όσα ήθελες να πεις, μονάχα μια λέξη πλέον βγαίνει από τα χείλη σου και την ψυχή σου: Σ’ ευχαριστώ, για τον ψυχικό πόνο που μου προκάλεσες. Αν δεν το βίωνα αυτό, σήμερα θα εξακολουθούσα να ζω στο πλανερό σκοτάδι της άγνοιας, δεν θα είχα αυτογνωσία, αυτοεξάρτηση, αυτοπεποίθηση, αξιοπρέπεια, δύναμη, αυτοσεβασμό, δεν θα είχα γνωρίσει τον αληθινό μου εαυτό!!!
Άλλαξες ΕΣΥ!!!!
Comments
12 responses to “Άλλαξες ΕΣΥ!!!!”
-
Πολύ όμορφο. Αντιλαμβανόμαστε πόσο έχουμε προχωρήσει από τις αλλαγές στο περιβάλλον μας, που αντανακλούν σταδιακά τη νέα μας ταυτότητα!
-
@newagemama Σ’ ευχαριστώ πολύ. Όταν αλλάξουμε εμείς, τότε αλλάζει και το περιβάλλον μας, γιατί δεν αντιδρούμε πλέον στα ερεθίσματα όπως αντιδρούσε ο παλιός μας εαυτός και έτσι “σπάει το σχήμα” των παλιών συμπεριφορών και πεποιθήσεων και μας αντιμετωπίζουν και οι άλλοι διαφορετικά, σύμφωνα με τον καινούργιο μας εαυτό!
-
-
«Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.»
Εάν αλλάξεις τον εαυτό σου, θα αλλάξεις τον κόσμο σου. Εάν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, τότε θα αλλάξουν οι ενέργειές σου, αλλά και το πώς αισθάνεσαι. Και με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γύρω σου θα αλλάξει. Όχι μόνο γιατί πλέον θα βλέπεις το περιβάλλον σου μέσω νέων «φακών» σκέψης και συναισθημάτων, αλλά και γιατί η αλλαγή μέσα σου μπορεί να σου επιτρέψει να αναλάβεις δράση με τρόπους που δεν είχες ποτέ φανταστεί.-
@Δέσποινα. Συμφωνώ μαζί σου, αν δεν αλλάξουμε μέσα μας, δεν θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, γιατί πολύ απλά αν εξακολουθήσουμε να ενεργούμε όπως ενεργούσαμε, θα παίρνουμε πάντα το ίδιο αποτέλεσμα που παίρναμε. Μόλις το κατανοήσουμε αυτό, τότε θα μπορέσουμε όλοι μας να αλλάξουμε προς το καλύτερο τη ζωή μας, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που υπάρχουν γύρω μας και μαζί με τη δική μας ζωή, θα αλλάξουν και των άλλων ανθρώπων που θα βλέπουν και θα επηρεαστούν από την αλλαγή μας.
-
-
Το ένιωσα και το πιστεύω ! Έχω φτάσει στο σημείο να ευχαριστώ τον άνθρωπο που με πλήγωσε μόνο γιατί είχα την ευκαιρία να μάθω τόσα πολλά για τον εαυτό μου.
-
Ακριβώς! αυτή είναι η στάση που χρειάζεται να τηρούμε σε κάθε μη ευχάριστη κατάσταση που μας συμβαίνει. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να αξιοποιήσουμε το μάθημα που παίρνουμε από την κατάσταση και να δυναμώσουμε και να προχωρήσουμε παραπέρα. Χαίρομαι πολύ για σένα και καλώς ήρθες στο σπιτικό μου 🙂
-
-
ευχαριστω για οσα δινεις μεσα απο αυτο το blog..
ομως τα δακρυα δε σταματουν να τρεχουν απ τα ματια μου και η δυσπνοια και τα τρεμουλα επιστρεφουν συχνα..νιωθω να εχω πεσει σε μια μεγαλη λακουβα και να μην μπορω να σηκωθω.νιωθω ανικανη να παρω οποιαδηποτε αποφαση.και νομιζω οτι δεν θα μπορεσω ποτε να τα βρω με τον εαυτο μου.
δεν ξερω τι αλλο περιμενω ν ακουσω αλλα αυτη τη στιγμη νιωθω την αναγκη να τα πω. καλημερα-
@miri Καλώς ήρθες στο σπιτικό μου, σ΄ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, όλοι έχουμε περάσει από τη φάση που περνάς, όμως όσο “ξένο” κι αν σου ακούγεται αυτή τη στιγμή να ξέρεις πως σε λίγο καιρό θα αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα καλύτερα και ο πόνος θα λιγοστέψει. Αν θέλεις μπορείς να μου στείλεις email στο [email protected], κάποιες φορές βοηθάει να συζητάμε το θέμα που έχουμε με κάποιον που δεν γνωρίζουμε. Να προσέχεις τον εαυτό σου και να θυμάσαι πως πάντα μετά την καταιγίδα βγαίνει και πάλι ο ήλιος…..
-
-
με την σειρά μου σε ευχαριστώ και εγώ που μου δείχνεις έναν άλλο τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης της ζωής.Σε ευχαριστώ που με βοηθάς σε αυτήν την τόσο δύσκολη περίοδο της ζωής μου να προσπαθήσω να πιστέψω ξανά στον εαυτό μου να συμφιλιωθώ μαζί του.Άραγε θα σταματήσουν ποτέ τα δάκρυα θα σταματήσει ποτέ αυτή η δίνη να με τραβάει μέσα της θα μπορέσω ποτέ να σταματήσω να πονώ και να πάρω μια έστω μια σωστή απόφαση …. άραγε πια να είναι αυτή……….πόσο ακόμα άραγε θα βιώνω αυτές τις τόσο δυσάρεστες καταστάσεις……. πόσο αντέχει άραγε η ψυχή του ανθρώπου χωρίς να τραυματιστεί θανάσιμα………
απλά για να μιλήσω ευχαριστώ …..-
@roula Να είσαι σίγουρη ότι αν προσπαθήσεις, θα τα καταφέρεις. Έχω περάσει από αυτό το στάδιο που περιγράφεις, η ψυχή του ανθρώπου μπορεί να αντέξει περισσότερα από όσα μπορείς να φανταστείς, πίστεψέ με, σου μιλάω εκ πείρας. Το βασικότερο για να καταφέρεις να δεις αλλαγή σε ότι σε ταλανίζει, είναι να αρχίσεις να αγαπάς πραγματικά τον εαυτό σου, να μην τον επικρίνεις, σκέψου πως ο εαυτός σου είναι ένα μικρό 2χρονο κοριτσάκι, ότι κι αν κάνει σου πάει η καρδιά σου να το μαλώσεις; Οταν ένα μικρό παιδάκι κάνει κάτι που δεν είναι “σωστό” ή το βλέπουμε να πονάει και να κλαίει επειδή έπεσε κάτω και χτύπησε, το παίρνουμε αγκαλιά του λέμε ότι το αγαπάμε πολύ, το φιλάμε, το χαιδεύουμε, του λέμε ότι θα περάσει και σε καμία περίπτωση δεν το κατσαδιάζουμε. Ετσι χρειάζεται να δεις τον εαυτό σου. Η σωστή απόφαση για κάθετι, είναι αυτή που σε κάνει να νοιώθεις μέσα σου καλά, αυτή που όταν λες ότι αποφάσισες κάτι να κάνεις δεν νοιώθεις την παραμικρή αντίσταση μέσα σου. Μην βιάζεσαι να τα αλλάξεις όλα μέσα σε λίγο χρόνο, χρειάζεται υπομονή, γράψε σ΄ένα τετράδιο όλα όσα νοιώθεις χωρίς λογοκρισία και μετά ξαναδιάβασέ τα, και αν μπορείς γράψε σε μια άλλη σελίδα τι θεωρείς πως θα μπορούσες να κάνεις για κάθε ένα από αυτά που έγραψες, θα εκπλαγείς όταν καταλάβεις πως ουσιαστικά τις λύσεις και τις απαντήσεις για όλα όσα σε ταλανίζουν τις έχεις εσύ!!!
-
-
seuxaristw polu. mou edwses tin apantisi pou epsaxna toso kairo… nomiza oti oi anthrwpoi den allazoun… perasa apo saranta kumata pou lene…. pligwsa, pligwthika, alla opws les auta einai pleon parelthon. euxaristw tin zwi pou mou edwse tosa polla thetika kai arnitika minimata gia na paw parakatw. kai ksereis kati ematha oti einai kalo nagapas tous filous s alla kai tous exthrous s parapanw, gt autoi estw kai se asximes sinthikes s edwsan perissotera Mathimata gia na pareis dunami kai na sinexiseis na zeis.
-
@Mairy Litsa Καλώς όρισες στο σπιτικό μου, χαίρομαι που συνέβαλλα σε κάτι θετικό για εσένα. Δεν ωφελεί κανέναν να κουβαλάμε παλιές πληγές-πληγές κειμήλια όπως γράφω κι εδώ (http://mybellavista.wordpress.com/2010/08/08/%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B3%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%B1/) το μόνο που καταφέρνουμε είναι να καταστρέφουμε τον εαυτό μας και να μην μπορούμε να προχωρήσουμε στο μέλλον μας. Ολοι οι άνθρωποι που περνάνε από τη ζωή μας, έρχονται για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, για να μας δώσουν το μάθημα που εκείνη την στιγμή χρειαζόμαστε, το τι θα κάνουμε εμείς με τη γνώση που αποκτάμε μετά από κάθε εμπειρία είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το πως θα το εκμεταλλευτούμε.
Leave a Reply to miri Cancel reply