Αποδεχθείτε τη δύναμή σας

Αν αποδεχθείτε τη δύναμή σας, τη δύναμη να είστε αυτό που πραγματικά είστε και να ζείτε τη δική σας αλήθεια, θα αποδεχθείτε επίσης την ελευθερία να είστε ο εαυτός σας. Από πολλές πλευρές, παραχωρείτε σε άλλους τη δύναμη και την ελευθερία σας μέσα από τους τρόπους που μιλάτε, σκέφτεστε και υπάρχετε, συνήθως για να νοιώσετε αγάπη και επιδοκιμασία. Με τα λόγια σας, επιτρέπετε στους άλλους να σας ελέγχουν, να ελέγχουν ακόμα και τις σκέψεις σας και τη συμπεριφορά σας.
Για παράδειγμα, όταν σκέφτεστε ή λέτε πράγματα όπως “Αυτός ο άνθρωπος με νευριάζει“, δίνετε σε αυτόν τον άνθρωπο την ελευθερία να αποφασίζει πότε εσείς θα νευριάζετε και πότε όχι. Αυτό σημαίνει ότι εσείς είστε ανήμποροι, ενώ ο άλλος έχει την εξουσία να αποφασίζει πότε θα θυμώσετε και πότε όχι. Μπορείτε να επιλέξετε να μη σκέφτεστε και να μη φέρεστε πλέον έτσι. Θα ήταν πιο σωστό να λέτε “Νευριάζω όταν αυτός ο άνθρωπος κάνει αυτό το πράγμα”. Έτσι, βλέπετε ότι εσείς είστε αυτός που αποφάσισε να θυμώσει και, επίσης, ότι μπορείτε να επιλέξετε να νοιώσετε κάτι άλλο.
Μόνο εσείς μπορείτε να “κάνετε τον εαυτό σας” να νοιώθει θυμωμένος, θλιμμένος, μελαγχολικός, ευτυχισμένος, ελκυστικός, βαριεστημένος ή οτιδήποτε άλλο. Προσέχετε τις λέξεις που χρησιμοποιείτε, γιατί αυτές αποτελούν τη βάση των μοτίβων της σκέψης σας. Ακούτε τις λέξεις σας (εσωτερικές και εξωτερικές) και προσέχετε αν αντικατοπτρίζουν την ελευθερία σας να αποφασίζετε μόνοι σας τι νοιώθετε και τι θα κάνετε.
Μήπως παραχωρείτε τη δύναμή σας σε άλλους; Μήπως συνηθίζετε να λέτε “Επιτρέψτε μου να κάνω αυτό“, ζητώντας άδεια, ή μήπως εκφράζετε τις επιθυμίες σας λέγοντας “Θα ήθελα να κάνω αυτό” ή ακόμη και  “Σκοπεύω να κάνω αυτό”; Συνηθίζετε να λέτε “Αυτός ο άνθρωπος με παραπλάνησε” ή λέτε “Επέτρεψα να με παραπλανήσουν;”
Μήπως δεν αφήνετε τον εαυτό σας να εκφράζει αυτά που πραγματικά θέλει επειδή φοβάστε τι θα σκεφτούν οι άλλοι; Τότε έχετε παραχωρήσει τον έλεγχο της ομιλίας σας στους άλλους.
Μήπως δεν αφήνετε τον εαυτό σας να κοιτάζει κάτι ή κάποιον επειδή φοβάστε τι μπορεί να σκεφτεί αυτός ο άνθρωπος; Τότε έχετε παραχωρήσει σε αυτόν τον άνθρωπο την ελευθερία της επιλογής σας να βλέπετε αυτά που θέλετε, τη δύναμη της όρασής σας.
Μήπως δεν αφήνετε τον εαυτό σας να κάνει αυτό που θέλει επειδή φοβάστε τι μπορεί να σκεφτεί κάποιος άλλος; Τότε έχετε παραχωρήσει την ελευθερία της δράσης σας.
Κανείς δεν σας δίνει την ελευθερία σας, είναι ήδη δική σας. Από εσάς εξαρτάται να είστε ελεύθεροι. Με τον ίδιο τρόπο, δεν δίνετε εσείς στους άλλους την ελευθερία τους. Εσείς μπορείτε μόνο να αναγνωρίσετε ότι την έχουν.
Όταν κάνετε ή λέτε κάτι, οι άλλοι είναι ελεύθεροι να νοιώσουν ό,τι επιλέξουν. Εσείς, όμως, είστε αυθεντικοί και ενεργείτε  με κίνητρα την αγάπη και την ελευθερία. Αν σας παρεξηγήσουν, τότε μπορείτε να επιλέξετε να ξεκαθαρίσετε τα πράγματα με την επικοινωνία. Δεν είναι απαραίτητο για εσάς να αλλάξετε τον τρόπο της Ύπαρξής σας λόγω των συναισθημάτων κάποιου άλλου. Αν επιλέξετε να αλλάξετε, η επιλογή σας θα πρέπει να βασίζεται στην επιθυμία σας να ενεργείται με έναν άλλο τρόπο.
Παρόμοια, αν κάποιος κάνει κάτι και επιλέξετε να μη νοιώθετε καλά, είναι κι αυτή δική σας επιλογή, αφού και ο άλλος είναι ελεύθερος. Αν το αρνητικό συναίσθημα οφείλεται σε παρανόηση, μπορείτε να το ξεκαθαρίσετε με την κατάλληλη επικοινωνία. Μην παίρνετε τίποτα ως δεδομένο. Ρωτάτε, και τότε θα ξέρετε. Αν περιμένετε από τον άλλο να αλλάξει επειδή εσείς νοιώθετε όπως νοιώθετε, τότε θέλετε να τον ελέγξετε. Εσείς θέλετε να σας ελέγχουν; Είστε διατεθιμένοι να πάψετε να ελέγχετε;
Ό,τι κι αν κάνετε και ό,τι κι αν πείτε, κάποιοι θα συμφωνούν και κάποιοι άλλοι όχι. Έχετε την ελευθερία να αποφασίσετε με ποιους θα είστε. Αν επιλέξετε να είστε με εκείν0υς που σας κρίνουν, τότε μπορεί να νοιώθετε σαν ζιζάνιο σε κήπο, να αισθάνεστε συνεχώς ότι πρέπει να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας και τον τρόπο της Ύπαρξής σας. Αντί γι΄αυτό , μπορείτε να επιλέξετε να μην ενοχλείστε από τις κριτικές, γνωρίζοντας ότι εσείς είστε απλώς ο εαυτός σας και οι άλλοι είναι ελεύθεροι να νοιώθουν ό,τι θέλουν. Μπορεί οι άλλοι να σας κρίνουν με τα δικά τους κριτήρια, αλλά εσείς ζείτε με τα δικά σας. Φυσικά, μπορείτε να επιλέξετε να είστε με άτομα που δεν σας κρίνουν, ανθρώπους που σας εκτιμούν για αυτό που είστε. Τότε θα νοιώθετε καλύτερα, και θα μπορείτε με ηρεμία να είστε αυθεντικοί, να είστε αυτό που πραγματικά είστε. Έτσι θα δείτε ότι δεν ήσαστε ζιζάνιο, αλλά μάλλον ένα λουλούδι σε λάθος κήπο.
Μπορεί στο παρελθόν να είχατε την τάση να αλλάζετε τον εαυτό σας, μπορεί να προσπαθούσατε να γίνετε διαφορετικοί από αυτό που πραγματικά ήσαστε για να κερδίσετε την αγάπη των άλλων. Αν θέλετε να ξέρετε ότι σας αγαπούν γι΄αυτό που είστε, τότε πρέπει να είστε αυτό που πραγματικά είστε και να αφήσετε τους άλλους να αγαπούν αυτή την εικόνα, τον πραγματικό εαυτό σας.
Την αγάπη δεν μπορούμε να την ζητάμε. Πρέπει να ρέει ελεύθερα και να δίνεται ελεύθερα. Μόνο τότε ξέρουμε ότι είναι πραγματική. Αν ζητάτε εκδηλώσεις αγάπης, τότε δεν ξέρετε πραγματικά αν θα υπήρχαν σε περίπτωση που δεν τις ζητούσατε. Και πάλι δεν θα ήσαστε σίγουροι για την αγάπη των άλλων. Προσέξτε, πότε οι εκφράσεις αγάπης έρχονται ελεύθερα από τους άλλους, πότε είναι πραγματικές. Τότε θα ξέρετε ότι δέχεστε αγάπη επειδή οι άλλοι επιλέγουν να εκφράσουν την αγάπη τους και θα ξέρετε, επίσης, ότι αυτή η αγάπη είναι πραγματική. Όταν γνωρίζετε ότι υπάρχει αγάπη, μη φοβάστε να ανοιχτείτε σε αυτή και να την αισθανθείτε. Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζουν κάποιοι την αγάπη τους παρεξηγείται μερικές φορές και θεωρείται αναίρεση της αγάπης. Οι παρανοήσεις μπορούν να επιλυθούν με την επικοινωνία, έτσι οι εκφράσεις αγάπης μπορούν να εμπλουτίσουν την εμπειρία του αποδέκτη και να τον κάνουν να νοιώσει καλά.
Να θυμάστε να εκφράζετε κι εσείς την αγάπη σας με αυτό τον τρόπο. Φροντίζετε να την εκφράζετε έτσι όπως θα θέλατε να εκφράζουν οι άλλοι την αγάπη τους προς εσάς: με έναν τρόπο που θα τους κάνει να νοιώθουν καλά, έναν τρόπο τον οποίο θα δεχόσαστε και εσείς ευχαρίστως αν ήσαστε αποδέκτης του.
 
Απόσπασμα από το βιβλίο Βελτιώστε την όρασή σας του Martin Brofman