Όταν απαρνιέσαι, απλώς καταπιέζεις

Όταν απαρνιέσαι κάτι, πιέζεις τον εαυτό σου να εγκαταλείψει πράγματα. Και όποτε κάνεις οτιδήποτε με πίεση, στην πραγματικότητα δεν εγκαταλείπεις τίποτα. Αυτό που απαρνιέσαι, πηγαίνει βαθύτερα μέσα σου, στο ασυνείδητό σου. Γίνεται μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι ήταν προηγουμένως.
Τώρα θα προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια με διαφορετικούς τρόπους, με διαφορετική περιβολή, με διαφορετικές μάσκες – και μπορεί να μην είσαι καν σε θέση να αναγνωρίσεις πως είναι το ίδιο πράγμα που απαρνιέσαι. Είναι βέβαιο όμως ότι θα εμφανιστεί – και μάλιστα με ένταση.
Εσύ του έχεις δώσει αυτή την ένταση, πιέζοντάς το, σπρώχνοντάς το μέσα στο ασυνείδητο. Όταν πιέζεις κάτι, το δυναμώνεις και το κάνεις έναν εχθρό κρυμμένο μέσα σου – βαθιά μέσα στο σκοτάδι – οπότε γίνεσαι πιο ευάλωτος σ΄αυτό.
‘Οταν βρισκόταν στο φως, ήσουν λιγότερο ευάλωτος. Όταν απαρνιέσαι, απλώς καταπιέζεις!!!
Απόσπασμα από το βιβλίο του OSHO Λόγια ενός ανθρώπου πέρα από τις λέξεις