Tag: Χόρχε Μπουκάϊ
-
Δυστυχία και προσδοκίες(Ο Δρόμος της ευτυχίας- Χόρχε Μπουκάϊ)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πρίγκηπας που ζούσε σ΄ένα παλάτι και είχε ό,τι μπορούσε να επιθυμήσει, σαν κάθε πρίγκηπας του παραμυθιού. Το πρωί της ιστορίας μας, βλέπει να περνάει ένας ζητιάνος μ’ ένα πιατάκι και να ζητάει ελεημοσύνη. Ο πρίγκηπας στέλνει να τον φωνάξουν και είναι έτοιμος να πετάξει μερικά νομίσματα στο παράξενο…
-
Η αλληγορία της άμαξας IV του Χόρχε Μπουκάϊ μέρος 4ο
Το μονοπάτι ανοίγει σαν βεντάλια. Μπροστά μου απλώνονται το λιγότερο πέντε διαφορετικοί δρόμοι. Κανένας δεν δείχνει καλύτερος από τους άλλους. Απλώς, είναι όλοι εκεί. Στο σταυροδρόμι, πάνω σε μια πέτρα, κάθεται ένας γέρος. Παίρνω το θάρρος να τον ρωτήσω: “Ποιό δρόμο λες να πάρω, παππού;” “Εξαρτάται τι ψάχνεις, μου απαντάει ατάραχος. “Θέλω να γίνω ευτυχισμένος”…
-
Το προφανές δεν είναι πάντοτε η κατάλληλη αντίδραση
Επισκέπτεται κάποιος έναν σοφό και του λέει: “Θέλω να μου διδάξεις τη σοφία σου, θέλω να γίνω σοφός. Θέλω κάθε στιγμή να μπορώ να παίρνω τη σωστή απόφαση. Τι πρέπει να κάνω για να ξέρω ποια είναι η κατάλληλη αντίδραση σε κάθε κατάσταση;” Τότε, του λέει ο σοφός: “Αντί να σου απαντήσω σ’ αυτό που…
-
Ο ψαράς και η χαμένη ευκαιρία του Χόρχε Μπουκάϊ
Ένας ψαράς κατεβαίνει κάθε νύχτα στην παραλία για να ρίξει τα δίχτυα του. Ξέρει πως όταν βγαίνει ο ήλιος έρχονται τα ψάρια στην παραλία για να φάνε αχιβάδες, γι΄αυτό πάντα ρίχνει τα δίχτυα του πριν ξημερώσει. Έχει ένα καλυβάκι στην παραλία και κατεβαίνει μες τη νύχτα με τα δίχτυα στον ώμο. Με τα πόδια γυμνά…
-
Η αλληγορία της άμαξας του Χόρχε Μπουκάϊ (Μέρος 3ο)
Όπως κοιτάζω αφηρημένος δεξιά, με τρομάζει ξαφνικά μια απότομη κίνηση της άμαξας. Σκύβω έξω και βλέπω ότι έχουμε ανέβει στο πεζοδρόμιο. Φωνάζω στον αμαξά να προσέχει, κι αυτός αμέσως ξαναμπαίνει στο δρόμο. Δεν καταλαβαίνω πως αφαιρέθηκε τόσο πολύ και δεν είδε ότι ξέφυγε από την πορεία του. Φαίνεται πως γέρασε. Γυρίζω το κεφάλι αριστερά να…
-
Ο κισσός και η βελανιδιά του Χόρχε Μπουκάϊ
Στον κήπο ενός παλιού, εγκαταλελειμμένου σπιτιού, φύτρωσαν την ίδια μέρα ένας κισσός και μια βελανιδιά. Ο πρώτος κατάλαβε αμέσως πως ο δρόμος του ήταν ο ουρανός και προορισμός του ο ήλιος, χάρη στον οποίο γεννήθηκε. Έπρεπε να αφιερώσει όλο του το είναι για να στραφεί προς το φως. Και, πιστός στην απόφασή του, σύρθηκε με…
-
Αν είμαι διατεθειμένος να πληρώσω το τίμημα, μπορώ να κάνω τα πάντα
Ένας άνθρωπος προχωράει απελπισμένος στην έρημο. Μόλις έχει πιει την τελευταία σταγόνα νερό από το παγούρι του. Ο ήλιος που καίει πάνω από το κεφάλι του και οι γύπες που τον περιτριγυρίζουν, προμηνύουν το επικείμενο τέλος του. “Νερό!” φωνάζει. “Νερό! Λίγο νερό!” Βλέπει από δεξιά να έρχεται προς το μέρος του ένας βεδουίνος πάνω σε…
-
Γιατί πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους….
Λένε πως μπαίνει κάποτε μια κυρία σ΄ένα εστιατόριο και παραγγέλνει για πρώτο πιάτο μια σούπα με σπαράγγια. Μετά από λίγο, ο σερβιτόρος της φέρνει το πιάτο της που αχνίζει και αποσύρεται. “Γκαρσόν!” φωνάζει η κυρία, “Έλα εδώ.” “Παρακαλώ, κυρία;” λέει ο σερβιτόρος πλησιάζοντας στο τραπέζι της. “Για δοκίμασε τη σούπα!” τον προστάζει η πελάτισσα. “Τι…
-
Η Αληθινή αξία του δαχτυλιδιού (Από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι "Να σου πω μια ιστορία")
Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού: “Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νοιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πως μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με…
-
Η αγάπη για τον εαυτό μας (Χόρχε Μπουκάϊ- Ο δρόμος της συνάντησης)
Μια παλιά ιστορία λέει πως ήταν κάποτε ένας τύπος, όχι και πολύ έξυπνος, που όλο έχανε τα πράγματά του. Μια μέρα του λέει κάποιος. “Αυτό που πρέπει να κάνεις, για να μην χάνεις τα πράγματά σου είναι να σημειώνεις που τα βάζεις”. Εκείνο το βράδυ, πριν κοιμηθεί, παίρνει χαρτί και μολύβι και λέει μέσα του:…