Λένε ότι ένας μαθητής πήγε να δει το δάσκαλό του, αναζητώντας συγκεκριμένες εξηγήσεις σχετικά με την έννοια της συγχώρησης και της μνησικακίας.
“Δάσκαλε, δεν καταλαβαίνω τις δύο αυτές έννοιες”.
Τότε ο δάσκαλος του είπε:
“Θέλω από σήμερα να κουβαλάς στους ώμους σου ένα σακί πατάτες”.
“Πατάτες;” ρώτησε έκπληκτος ο μαθητής.
“Ναι, μια πατάτα για κάθε υπόθεση που έχεις στην καρδιά σου και που δεν έχεις συγχωρήσει. Για κάθε υπόθεση ή άτομο για το οποίο νοιώθεις μνησικακία, πάρε μια πατάτα, τύλιξέ την σε ένα πλαστικό και βάλε της ετικέτα με όνομα και ημερομηνία”.
Ο δάσκαλος του είπε να πηγαίνει παντού με το σακί για μία εβδομάδα, τη νύχτα να το βάζει στο κρεββάτι του και την ώρα που ξυπνά να το φορτώνει στους ώμους του σαν σακίδιο. Καθώς περνούσαν οι μέρες, όπως ήταν φυσικό, οι πατάτες άρχισαν να χαλάνε και η οσμή κατέληξε να γίνει ανυπόφορη, όπως και το βάρος. Αδυνατώντας να αντέξει άλλο, ο νέος πήγε να δει ξανά το δάσκαλό του και του είπε:
“Δεν μπορώ να σηκώνω πια αυτό το βάρος. Είναι ανυπόφορο“.
Τότε ο δάσκαλος του απάντησε:
“Το ίδιο συμβαίνει και όταν δεν συγχωρείς“.
Και τώρα, παρατήρησε τον εσωτερικό σου κόσμο, ανάλυσε τη ζωή και τις συμπεριφορές σου και απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις:
- Τι σου λέει η ιστορία που μόλις διάβασες;
- Σκέψου τους ανθρώπους στους οποίους έχεις να συγχωρήσεις κάτι και φαντάσου ότι για καθέναν έχεις μια πέτρα, ένα βάρος που σε συνοδεύει παντού και πάντα. Ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι; Πόσοι είναι; Αν έχεις εκκρεμότητες με τον ίδιο σου τον εαυτό, θυμήσου να συμπεριλάβεις κι εσένα στη λίστα.
- Με πόσες πέτρες θέλεις να συνεχίσεις να φορτώνεις το μυαλό και την καρδιά σου;
- Υπάρχει κάποιος από τον οποίο θα ήθελες να ζητήσεις συγγνώμη;
Τι θα ήθελες να κάνεις αυτήν τη στιγμή που το συνειδητοποιείς αυτό; Ακολουθούν τρεις ισχυρές ερωτήσεις:
- Είσαι διατεθειμένος-η να συγχωρήσεις;
- Θέλεις να το κάνεις;
- Πότε θα το κάνεις;
Άσε το θυμό και τη μνησικακία να φύγουν και νοιώσε τον εαυτό σου θεραπευμένο. Δεν χρειάζεται να συγχωρέσεις την πράξη, αλλά μόνο τον άνθρωπο για να μπορείς να έχεις γαλήνη. Αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να είσαι απόλυτα δικαιολογημένος που νοιώθεις θυμωμένος. Παρόλα αυτά, κοίτα το υψηλό τίμημα που πληρώνεις όντας όχημα του θυμού. Η συγχώρεση δεν σημαίνει “Αυτό που έκανες δεν με πειράζει”. Απλά σημαίνει “Δεν είμαι πλέον πρόθυμος να νοιώθω πόνο σε σχέση με τις πράξεις σου”. Όταν δεν συγχωρούμε μέσα στις καρδιές μας, τελικά απλώς τιμωρούμε τον εαυτό μας.
Απόσπασμα από το βιβλίο Απόλυτη Αυτοπεποίθηση για μια καλύτερη ζωή των Veronica De Andres and Florencia Andres
Leave a Reply