Πολύ σοφά λέγεται ότι το μόνο πράγμα που έχουμε πάντα τη δύναμη να αλλάξουμε είναι ο εαυτός μας. Είμαστε ελεύθεροι να αλλάξουμε το πως βλέπουμε τον κόσμο, το πως αντιδρούμε στις καταστάσεις, το πως αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους, το τι πιστεύουμε και το τι πράττουμε. Όταν ξεκινάμε να αλλάξουμε τους άλλους, αρχίζουν οι διαψεύσεις και οι απογοητεύσεις.
Εάν θέλουμε να αλλάξουν οι άλλοι, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βάλουμε στο τραπέζι όλες τις εναλλακτικές και να τους καλέσουμε να δοκιμάσουν αυτά που μπορούμε να προσφέρουμε, αναγνωρίζοντάς τους το δικαίωμα να τα δεχτούν ή να τα απορρίψουν, χωρίς να τους κρίνουμε. Οτιδήποτε λιγότερο θα οδηγήσει σε δράματα.
Όταν ακούω κάποιον να λέει αναστενάζοντας ότι “είναι τόσο δύσκολο να αγαπάς”, μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω :” Σε σύκριση με τι;”
Συχνά οι αντιπαραθέσεις μεταξύ ανθρώπων που αγαπιούνται είναι απλώς ευκαιρίες που απαιτούν λίγη περισσότερη προσπάθεια από την πλευρά μας. ΄Ισως να μη χρειάζεται να είμαστε τόσο επικριτικοί με τα αθώα στραβοπατήματα του άλλου. Ίσως να πρέπει να μείνουμε σιωπηλοί και να ακούμε περισσότερο την καρδιά. Πιθανόν να είναι καλύτερα να είμαστε συγκαταβατικοί παρά επιθετικοί. Και ενδεχομένως θα ήταν πιο σοφό να παραβλέπουμε τις αδυναμίες παρά να τις εκμεταλλευόμαστε.
Κανείς δεν είπε ποτέ ότι η αγάπη είναι εύκολο πράγμα. Ωστόσο, σε τελική ανάλυση, αυτό που έχει πραγματικά σημασία δεν είναι το τι δίνει η αγάπη σ’ εμάς, αλλά το τι δίνουμε εμείς στην αγάπη.
Ας κοιτάξουμε πρώτα μέσα μας, ας αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας έτσι όπως ακριβώς είναι και μετά ας κοιτάξουμε δίπλα μας κι ας δούμε τον άνθρωπό μας έτσι όπως ακριβώς είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι ή όπως θα ταίριαζε στην φαντασίωσή μας του “τέλειου συντρόφου”. Ας ανοίξουμε την καρδιά μας και ας πούμε όλα αυτά που δεν έχουμε τολμήσει μέχρι τώρα να εκφράσουμε στον σύντροφό μας, ντροπή δεν είναι να λες σε κάποιον πως τον αγαπάς, ντροπή είναι να του λες το “σ΄ αγαπώ” χωρίς να το αισθάνεσαι. Κι αν ακόμα δεν βρούμε ανταπόκριση σε όσα νοιώθουμε από τον άλλον, θα έχουμε κερδίσει τη δύναμη που έχει όποιος τολμάει να εκφραστεί ελεύθερα, χωρίς να υπολογίζει κέρδος ή χάσιμο, απλά και ειλικρινά, χωρίς εγωισμό και όλα τα συναφή που τον συνοδεύουν.
Η αγάπη δεν είναι ανταγωνιστικό άθλημα, όλα τα πράγματα που θεωρούνται “αυτονόητα” ή “γνωστά” μεταξύ δύο ατόμων που αγαπιούνται μπορούν να δημιουργήσουν ένα βουνό παρανοήσεων και παρεξηγήσεων. Γι’ αυτό καλό θα ήταν όλοι μας να μιλούσαμε ξεκάθαρα μεταξύ μας, χωρίς ήξεις αφίξεις, χωρίς “μασημένες κουβέντες” για να μπορέσουμε όλοι μας να γνωρίζουμε σε ποιά θέση βρισκόμαστε ακριβώς και να αποφασίσουμε από εκεί κι έπειτα αν θέλουμε να την κρατήσουμε ή να την αφήσουμε για πάντα.
Είναι θλιβερό να μην αγαπιέσαι. Αλλά είναι πολύ πιο θλιβερό το να μην μπορείς να αγαπήσεις….
Leave a Reply